کد مطلب:47406 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » قرآن

محبوبترين سوره در نظر خداوند متعال كدام است؟ لطفاً پاسخ جامعي دهيد.

بر اساس روايات اسلامي مهمترين، با اهميتترين و محبوبترين سوره در نزد خداوند سوره حمد يا فاتحةالكتاب است.

سوره حمد مزايا و امتيازات ويژهاي دارد از جمله:

1. آهنگ اين سوره با ساير سورهها تفاوت دارد; چون اين سوره از زبان بندگان بوده و خداوند متعال شيوه مناجات و سخن گفتن را به بندگانش آموخته است.

انسان بيدار دل و آگاه وقتي سوره حمد را ميخواند احساس ميكند كه بر بال فرشتگان نشسته و به آسمان صعود كرده و در عالم روحانيت و معنويت لحظه به لحظه به خدا نزديكتر ميشود.

2. سوره حمد اساس قرآن است; پيامبر گراميميفرمايد: حمد اساس و مادر قرآن است و باز فرمود: قسم به كسي كه جان من به دست اوست، خداوند نه در تورات و نه در انجيل و نه در زبور، و نه حتي در قرآن مثل اين سوره را نازل نكرده است و اين اساس كتاب است; زيرا سوره حمد در حقيقت فهرستي از مجموع محتواي قرآن است، بخشي از آن توحيد و شناخت صفات خدا بوده، قسمتي درباره معاد و رستاخيز سخن ميگويد و بخشي از هدايت و گمراهي كه خط جدايي مؤمنان و كافران است، سخن گفته و در آن به حاكميت محض خداوند و مقام خدايي و نعمتهاي بيپايانش و همچنين به عبادت و بندگي خداوند و... اشاره شده است.(ر.ك: مستدرك الوسائل، محدث نوري، ج 4، ص 331، مؤسسه آلالبيت، قم.)

خداوند متعال سوره حمد را در كنار همة قرآن قرار داده و ميفرمايد: ما به تو سوره حمد كه هفت آيه است و دوبار نازل شده و نيز قرآن عظيم داديم. (حجر، 87) علامه طباطبايي; ميگويد: تمام سوره حمد به نيابت از سوي بندگان بيان شده و به دو بخش تقسيم شده كه نيمي از آن خداوند و نيم ديگر از بندة خدا است و سوره مذكور به صورت فشرده بر همه معارف قرآني است.(ر.ك: الميزان، علامه طباطبايي;، ج 1، ص 40، انتشارات جامعه مدرسين اسلامي حوزه علميه قم.)

3. سوره حمد افتخار بزرگ پيامبر عزيز و مهرباناست; پيامبر مهربانميفرمايد: خداوند بزرگ به خاطر دادن سوره حمد به ويژه بر من منّت نهاده و آن را در برابر قرآن عظيم قرار داده و سوره حمد با ارزشترين ذخيرههاي گنجهاي عرش خداوند است.(بحارالانوار، علامه مجلسي;، ج 89، ص 244، مؤسسه الوفأ، بيروت.)

حضرت امام صادقميفرمايد: شيطان چهار بار فرياد كشيد و ناله سر داد، نخستين بار روزي بود كه از درگاه خدا رانده شد، سپس هنگامي بود كه از بهشت به زمين تنزل يافت، سومين بار هنگام بعثت حضرت محمد9 بعد از فترت پيامبران بود، و آخرين بار زماني بود كه سورة حمد نازل شد.(الخصال، شيخ صدوق;، ج 1، ص 263، انتشارات جامعه مدرسين، قم / ر.ك: تفسير نمونه، آيةالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 1، ص 2ـ6، دارالكتب الاسلامية.)